الفصل 18
نور رجعت على وصوت
جريت بسرعه وسط الزرع
شافته واقف على طريق
جريت بسرعه وحضنته من ظهره
نور ببكاء : وحشتنى اوى اوى
منصور لف لها شالها من على الارض وحضنها جامد
نور نامت على كتفه
معتز كان ينظر لهم هو مبتسم
معتز : مش يالا يامنصور
كلهم ركبو العربيه وعادو الى الفيلا
طول طريق نور نايمه على كتف منصور
بعد فتره نزلو
منصور شال نور ودخلها الغرفه
نور نامت من كتر تعب
قلبها ارتاح اخيرا انها باقت مع منصور
عند منصور
داده : حمد الله على سلامة نور الهانم
منصور : الله يخليكى ياداده
ثم تابع حديثه : روحى ياداده حضرى الاكلات دى
اصل نور هانم بتحبها اوى
قال لها على كل الاكلات اللى بتحبها نور
داده وهى مبتسمه : من عنيا
نور فاقت من النوم
وجلست على السرير
نور ظلت تفتكر فيما حدث
نور …….بصراخ : منصور ……منصور انت فين
منصور ذهب مسرعا وفتح الباب
منصور : انا هنا يانور
نور نزل
ت من على السرير متوجه اليه
نور : اخيرا قابلتك يامنصور
هى وهو سكتو لحظه ثم قالو فى نفس واحد
منصور : انتى اتجوزتى
نور : انت اتجوزت
ومنصور : لا
نور : لا
منصور : وكريم
نور : انا انفصلت عنه من زمان هو اتجوز الوقتى
منصور : انفصلت عنه ليه مش كنتى بتحبيه
نور : لما اخترته كنت صغيره مش فاهمه حاجه
لما كبرت فهمت
انى بحب واحد تانى
وعمرى ماحبيت ولا هحب غيره هو كل حياتى وهو حبيبى وقلبى
منصور ….بحده : مين ده
نور : مش عارف مين اللى بعشقه
منصور ….بغضب : قولى مين
نور : العريس اللى كنت بتكلمنى عنه
اللى كان مستنى انى اكبر عشان يتجوزنى
منصور.. بفرحه : انتى عارفه انا كنت بكلمك على مين
نور : امممممم
منصور : قوللى اسمه
نور : انت عارفه
منصور : عاوز اتاكد
نور : انا بعشقك يا
منصور قلبه هيقف من الفرحه : كملى
نور : انت اللى بحبه وبعشقه يامنصور
منصور : انتى بتلعبى عليه
نور : صدقنى بحبك اوى
منصور : انا الراجل عجوز فاكره مش دى كلمتك
نور : كنت صغيره يامنصور مش فاهمه حاجه
منصور : والوقتى شكلى اى قدامك
نور : شايفك قمر وعسوله اوى
وعيونك
منصور : مالها
نور : لونهم جميله اوى
منصور
منصور : عاوزه اى
نور : انت لغايه الوقتى ماقولتش لى انك بتحبنى
منصور : عشان انا مش بحبك
نور : يعنى اى كنت عايشه فى وهم
مسكت ذراعه وقالت : رد عليه يامنصور …..انت بتحبنى
منصور : قولت لك لا
نور : انت لسه خاطب اسيل
رد عليه
منصور : يا عم محسن
محسن : نعم يامنصور بيه
منصور : ساعدنى عشان اخرج
نور : انا همشى يامنصور
منصور : انتى حره
نور بغيظ : ماشى
مش هقعد هنا ولا ثانيه واحده
منصور خرج من الغرفه
منصور : اتصل بمروان يجى عشان هروح الشركه
بعد فتره منصور خرج مع مروان وذهب الى الشركه
خرجت نور من الغرفه
قررت انها تمشى
هى زعلت جدا وقلبها وجعها لما قالها
لا مش بحبك
نور توجة الى البوابه لقت حرس واقفين
الحرس : على فين ياهانم
نور : همشى
الحرس : لا
نور : هو اى لا انا عاوزه امشى
الحرس : منصور بيه قالنا محدش يخرج من الفيلا
نور : هو موافق انى امشى
الحرس : اتصل بيه الاول
نور : اتفضل
الحرس اتصل بمنصور
منصور بخوف : الو في اى
نور حصل لها حاجه
الحرس : هى عاوزه تمشى بتقول حاضرتك موافق
منصور : اوعى تخليها تخرج من الفيلا
انا جيبكم تحرسو نور هانم
يعنى يومكم اسود لو حصل لها حاجه
الحرس : حاضر يامنصور بيه
فقل الاتصال
نور : قالك اى
الحرس : ممنوع انك تخرجى
نور : هو عاوز يجننى
الحرس : اتفضلى يانور هانم جو الفيلا
زفرت الضيق ودخلت
فى المكتب فى الشركه
مروان : حاضر يامنصور بيه
كله هيكون تمام
معتز : من عنيا يااخويا
عند نور فى الغرفه
داده : اتفضلى ياست هانم الاكل كل جاهز
نور : مش عاوزه اكل
داده :ده منصور بيه قالى اعملك الاكل اللى بتحبيه
نور : خلى ياكله هو مع ست هانم خطيبته
داده : خطيبته مين
نور : اسيل
داده : اسيل هانم مش خطيبته دى مرات معتز بيه
نور بفرحه : يعنى منصور مش خاطب
داده : لا
نور : بس هو كان خاطب اسيل
هو قالى كده
داده : اتصلك بااسيل هانم تجى تكلمك
هى ساكنه فى الفيلا الى جمبنا هى وجوزها معتز بيه
نور : كلميها
بعد فتره اسيل حضرت
نور ….مندهشه : انتى المديره اللى كانت فى الشركه
ثم تابعت حديثها : انتى اللى كنتى خطيبه منصور
اسيل : مش خطيبته بالمعنى الاانتى فاهمه …….انا هفهمك كل حاجه
قالت لها اسيل حكايه من الاول وازى منصور خطبها عشان والدها
ان منصور بيعتبرها زى اخته
ومفيش فى حياته غير نور ومش هيحب غيرها
اسيل : اللى كان واجع قلبه
انك مخطوبه لحد غيره
نور : سبت كريم من زمان
مش هعرف اكمل حياتى الا مع منصور
اسيل : انتى بتحبى منصور
نور : انا بعشقه
اسيل : خلاص مبروك
هو بيحبك وانتى كمان بتحبيه
نور: بقولك قالى مش بيحبنى
اسيل : بيلعب عليكى طبعا
هو بيحبك اوى
هو قالى كده بنفسه
نور : انا عارفه ومتاكده انه بيحبنى
بس هو مش راضى يقول
اسيل..بحزن : يمكن عشان عنيه
نور : عنيه مالها
اسيل : انت مخدتيش بالك انه مش بيشوف
نور بصدمه : مش بيشوف
اسيل : عمل حادثه من سنه هى اثرت عليه
نور فضلت تبكى وقلبها موجوع
فجاه حضر منصور مع معتز
منصور سمع صوت نور بتبكى
منصور : نور
نور : نعم يامنصور
منصور : بتبكى ليه مين اللى زعلك
نور زادت فى بكاء اكتر وهى بتنظر فى عيونه
منصور : مالها يااسيل
اسيل : هى تبقى تكلمك ……عن اذنكم
معتز : اطمن يامنصور
انا خلصت كل حاجه
منصور : متحرمش منك ابدا يامعتز
اسيل : حاجه اى
معتز : هقولك بعدين
يالا مع سلامه تصبحو على خير
خرجت اسيل مع جوزها من الفيلا
اسيل : حاجه اى قولى فى مشاكل فى شغل
معتز : مش عارف اكلم قدام نور
اصل منصور عملها مفاجاه
هياخدها بكره المطار عشان تروح
اسيل ..بصدمه : هيسبها تمشى
معتز : ايوه
اسيل..بنرفزه : هى دى مفاجاه وفرحان اوى
معتز : منصور قالى هو مش عاوز يتجوزها
اسيل : ياراجل هو قالك كده
معتز : احنا حجزنا لها فى طياره بكره
وتسافر وكل واحد يروح لحاله
اسيل بتنظر له بغيظ
معتز : بكره هنروح المطار نودعها
تجى معنا ولا بلاش
اسيل : نور بتحبه عاوزه يتجوزها وهو بيحبها
يسبيها ليه
معتز : هو حر احنا مالنا
يالا عشان ناكل اصل جعان اوى
عند منصور
منصور كان قاعد على سفره
نور كانت قاعده جمبه
منصور : كلى يانور
نور بدموع …..مسكت ايده : عشان خاطرى يامنصور اتجوزنى
منصور انا بحبك اوى …انت كل حياتى
منصور : مش هشوفك
نور: انا شايفك وهفضل جمبك ومش هسيبك ابدا
ثم تابعت حديثها : اتصل بحد يجيب المأذون
منصور : لمين لمأذون
نور : عشان تتجوزنى
منصور : انا هتجوز واحده مش بحبها
نور : منصور انا لو مشت من هنا
وحياتك عندى عمرك ماهتشوفنى تانى
فبلاش عناد معيا
منصور : احنا هنروح المطار بكره عشان اوصلك
نور : براحتك يامنصور بيه
بس بقا متزعلش وقلبك يوجعك لما تسمع انى اتجوزت
عن اذنك
دخلت غرفتها
عدة الليله على ابطال اللى كان فرحان واللى كان محتار
فى صباح يوما جديد
معتز واسيل ركبو العربيه مع نور و منصور
فى طريق الكل ساكت
فجاه اسيل اتكلمت بغيظ
اسيل : انا مش عارفه واحد بيحب واحده
كان نفسه يشوفها ويقول انا كنت بموت من بعدها عنى
لما باقت معه يسبها
معتز : بتقولى حاجه يااسيل
اسيل : بكلم نفسى
بعدها بفتره وصلو المطار
اسيل مسكت ايد نور : اوعى تسبيه
نور نظرت له بحزن : هو اللى عاوزنى امشى
اسيل : فكر تانى يامنصور
نور هتمشى
معتز : ميعاد الطياره يانور
اسيل ….نظرت له بغيظ : اسكت بقا انت كمان
منصور : يالا يانور
نور : مع سلامه يااسيل
اسيل : انت معندكش قلب يامعتز
معتز : انا عملت اى انا
نور دموع فى عيونها بتسلم على منصور : خلى بالك من نفسك
جات تمشى منصور فضل ماسك ايدها
نور بحزن : من فضلك سبنى امشى
قطع حديثها صوت واحده بتنادى عليها
نور
التفتت لها
نور بفرحه : ماما
