الفصل الثانى والعشرون
قراءة ممتعة
ألم يمنى ومفأجات
بعد مرور اسبوعين
فى المساء
فى المزرعه
بعد ان إنهاء المكالمه
يمنى : كنت بتكلم ماما
عدى : لا عايزين فى المقر
يمنى بزعل : يعنى هنمشى
عدى : انتى مزهقتيش لينا 3 اسابيع مشفناش حد
يمنى : لا طبعا مزهقتش عشان معاك بس بردو وحشونى
عدى : طيب نرجع اخلص إلى معايا وهناجى هنا كتير ان شاء الله حتى ندى خالها سأل عليها كتير
يمنى : هيخدها منى
عدى : حبيبتى أنا عارف أننا اتعودنا عليها بس هى ليها اهل ولازم ترجعلهم
يمنى : بس انا حساها بنتى حبيبتها اوى عايزاها تفضل معايا علطول
عدى : بكره ربنا يرزقنا ان شاء الله
يمنى : امين يارب
لا تعلم بما ينمو فى احشائها ليدخل ضمن المجهول
بقولك هات تلفونك ارن على تلفونى كنت بكلم بيلا ومعرفش حطيته فين
عدى : لا انا هرن
يمنى بشك : لا انا الى هرن هات
ظلت تسحبه منه وهو لما يعطيها الفرصه لاخذهوا
لترفع عيناها له ليتوه بها لتنظر له وتقع اسيره لعيناه العسليتان
عدى : تعرفى كأنى أول مره اشوفك تصرفاتك بتخطفنى ليكى خطف
يمنى : وانا عيونك بتسحبنى ليها بقوة وبتخلينى اسيره ليها
لينتشلهم من عالمهم صوت تلك الرساله
لتسحبه منه لتنتبه لذالك الاسم صافى التى كرهته بعد ان عرفت حقيقتها لتفتحها تنصدم من محتواها
يمنى بغضب : اكيد اتجننت دى
عدى : فى ايه يا حبيبتى
ليسحب منها الهاتف
عدى بغضب : استغفر الله العظيم طبعا ما بتستغل انى مش فاكر حاجه هى حسابها زاد اوى ولازم تتحاسب
كادا الرحيل لتمسك يده
يمنى بخوف : بلاش يا عدى
عدى بغضب : بلاش ايه خايفه عليها لو وحده مكانك كان زمانها قتلتها لما تعرف انها حامل من جوزها حتى لو بالكدب
يمنى بدموع : هى مش همانى انت الى هممنى متوسخش ايدك اكتر من كدا فى ناس متستهلش عشان خاطرى
ليضمه له بقوة لم يتحامل دموعها
عدى : حقك عليا انا السبب فى دموعك دى كفايا عشان بتقتلنى بالبطئ العيون دى اتخلقت عشان تشوف السعاده مش الحزن
وبحزن مصتنع
عدى : ولا عشان هى سوده نزودها سواد دا انتى كئيبه شكلى الدبست
لتخرج من احضانه تضربه بقبضتها الصغيره فى صدره
يمنى بطفوليه : انا مش كئيبه
عدى : هههههههه خلاص بقى اهدى وروقى الا قوليلى احنا كنا بنعمل ايه دلوقتى
يمنى : مكناش بنعمل حاجة انا بس عايزة ارن على تلفونى عشان اطمن على بيلا
عدى : خدى يا ست البنات
لتخذه منه تبحث عنه كثير ولم تجد
يمنى : انت مش مسجل رقمى
عدى : لا ازاى اكتبى رقمك هيظهر اسمك اهم اسم عندى
لتكتب رقمها لتظهر لها عاشقه الروح لتبتسم بشده فقد احبته كثيرا
يمنى : اشمعنا
عدى : عشان انتى عاشقة روحى
لم تجد اى كلمه تقولها فكل كلمه يقولها تاخذها الى عالم السعادة والفرحه التى صنعها لاجلها هى فقط
عدى : هتفضلى تبصيلى كدا كتير طيب جننتينى هتعملى فيا ايه تانى
يمنى : أنا معملتش حاجه ومش ببصلك اصلا شكلك وحش
عدى : لا يا شيخه
يمنى : ايوة
عدى بخبث : ازاى دا انتى مشفتيش البنات الى عندك فى الحي كانت هتكلنى ازاى ما بالك بالى بيشوفونى بره
يمنى بغضب : هقتلها الى هترفع عيناها فيك فاهم
وبعدين انت بتبص عليهم
عدى : وانا اقدر يكون معايا الملكه بنفسها وابص لحد تانى
يمنى : يا سلام طيب ليه بتقوله كدا
عدى : بستفزك
يمنى : يبقى متفكرش تستفزنى تانى عشان هزعلك
عدى : بقيتى شرسه بعد ما كنتى قطه هاديه
يمنى بغرور : طبعا شرسه بدام مرات عدى الجارحى
عدى : ههههههه
يمنى : بس بقى عشان اكلم بيلا
فى بيت عبدالرحمن
كانت تعد جو رومانسى بعد ان عادت
بيلا بفرحه : اكيد هيعجبه
لتلتفت لرنين هاتفها لتجيب
بيلا : يمنتى ازيك
يمنى بغضب : طمنينى عليكى يا زفته مش قولتى هتخلصى وتكلمينى بقالى 3 ساعات مستنياكى
بيلا : أنا حامل
يمنى بفرحه : مبروك يا حبيبتى ربنا يتتمملك على خير يارب أكيد عبدالرحمن هيفرح هسيبك ترتاح بقى واكلمك وقت تانى
بيلا : وعقبالك يا حبيبتى ماشى سلام
لتلتفت على دخوله
ليتطلع لها فقد كان ترتدى قميصا بنفسجيا
عبدالرحمن : أية الجمال دا
بيلا : وحشتنى
عبدالرحمن : دا انتى الى وحشتينى
بيلا : اتاخرت ليه
عبد الرحمن : ابدا كان عندى شغل أول ما خلصته جيت
بيلا : عايزة اقولك حاجه
عبدالرحمن : قولى يا قلبى
بيلا : أنا حامل
عبدالرحمن : يعنى ايه مش فاهم
بيلا : نعم يا خويا مش فاهم ازاى بقولك حامل
عبدالرحمن: ايوة يعنى ايه حامل
بيلا : يعنى هتكون اب
عبدالرحمن بفرحه : قولى والله
بيلا : والله
ليحتضنها بقوة ويلف بها
عبدالرحمن بجنون : هااااااااى وهبقى اب يا ناس يا هو هبقى اب هبقى اب
بيلا : خلاص يا مجنون الناس هتسمعنا
عبدالرحمن : ما تسمعنا دا انا فرحان اوى
ليحملها بين يده وياخذها لعالمه الخاصة
لا يعلم ماذا اعداد القدر له بعد ولادتها لتنقلب حياته رأسا على عقب
فى المزرعه
يمنى بفرحه : الحمدلله
عدى : فى ايه فرحينى معاكى
يمنى : بيلا حامل
عدى : مبارك ليهم ربنا يرزقهم ويزقنا الزريه الصالحه
يمنى : اللهم أمين يارب انا نفسى بجد اكون ام يا عدى
عدى : بإذن الله تعالى يالا ننام عشان بكره ورايا يوم طويل
فى صباح يوم جديد
عند مصطفى
بعد ان أتى اللؤاء خالد
مصطفى بغضب : انا مش قدمت استقلتى ليه انا هنا لحد دلوقتى
اللؤاء خالد : صوتك ميعلاش انت كدا بتتصرف بره بدلتك العسكريه ودا يعرض للخطر
مصطفى : أنا مش هممنى أنا عايز امشى ومش عايز الشغل دا
اللؤاء خالد : هتمشى بس هترجع تانى البلد متقدرش تستغنى عن ظابط كفاء زيك يا سيادة المقدم
مصطفى : يعنى هنزل اجازه
اللؤاء خالد : ايوة انهارده بليل هترجع بيتك
عشان عندك مهمه لازم تخلصها
مصطفى : ايه مهمه انا لازم افهم كل حاجه
اللؤاء خالد : فى امر بقتلك مش انت بس دا النسر وعبدالرحمن كمان هما يقدروا يحموا نفسهم بحكم انهم عندهم حراسات خاصه لكن انت معندكش لوحدك ومتقولش أنك قداها انت عندك مهمه لازم تنهيها والقضيه دى قضية بنات الى انت مسكها لازم يرجعوا ويتقبض على الباقى الى هو قاسم النجار انت ظابط مهم وكان لازم يتم حمايتك لحد معاد التسلم وكل دا بأمر مش بس من القياده من عدى الجارحى كمان عشان انت رفضت حراسته اكتر من مره فملقيش طريقه غير دى
مصطفى : بس عدى قطع علاقتوا بيا
اللؤاء خالد : كان لازم يعمل كدا عشان كنتوا مترقبين وفى امر أنك انت تتقتل عشان كنت ظاهر ليهم اكتر من عبدالرحمن بتعاملك مع النسر مش بس يوسف بيساعدهم لا كمان الظابط محمد ودا تم كشفه من اسبوع وتقدم لمحاكمه عسكرية
مصطفى : ويوسف ما هو شغال معاهم
اللؤاء خالد بغموض : يوسف دا حكايته حكايه هتعرفها قريب
مصطفى : تمام
اللؤاء خالد : سلم التدريب الى تحت ايدك فى معاد التسليم وارجع بيتك بالسلامه يا سيادة المقدم ملك محتجالك ولازم تعرف خطوره المهمه الى انت فيها والى حصل مع ملك
وقص عليه ما حدث معها
مصطفى : وهى كويس وعدى كمان ساعدها
اللؤاء خالد : الحمدلله قام بدوره للمره التانيه كصديق ومين عالم مش يمكن ربنا بيبعتهولك نجده عشان انت تستاهل كل خير
مصطفى : يمكن
فى قصر الجارحى
وهى تحضن كريمه
يمنى : وحشتينى اوى يا ماما اوى
كريمه : وانتى وحشتينى اوى كدا كل دى غيبه عنى
يمنى : معلش يا ماما
كريمه : ولا يهمك المهم انبسطى
يمنى : جدااااااااا
كريمه : هو اصلا باين عليكى جدا
يمنى : ههههههههههه
عدى : على فكره هى امى انا كمان
يمنى بغيره : لا امى أنا ومش هتسلم عليها غير من بعيد يا بشمهندس
عدى : لا والله طيب هسلم عليها واحضنها عند فيكى بقى
رعد : فكر كدا تقرب منها وانا ادفنك مكانك
يمنى : ههههههههههههه
عدى : اضحكى
يمنى : تستاهل جه الى أقوى منك
عدى : طيب وبصوت خافت ابقى خليه ينفعك لما تبقى معايا فى الجناح
يمنى : وقح
عدى بوعيد : هتشوفى
عدى : طيب انا رايح المقر سلام عليكم
بعد رحيله احست بألم غير ألم روحها منذ ان استيقظت من ذالك الحلم المفذع ولكن الم روحها أقوى لتجرى سريعا لخارج
يمنى بخوف : عدى متسبنيش متمشيش
ليعود لها يعلم ما بها جيدا
عدى : اهدى انتى عارفه كويس انى مقدرش اسيبك فمتقوليش كدا تانى انا بس هروح المقر اخلص شغلى وارجعلك عارف كويس اتعودتى على وجودى بس برود لازم تتعودى على شغلى
يمنى : هترجعلى
عدى : طبعا متعيطيش تانى
يمنى : متهدنيش عشان الى جوايا متأكد انه هيحصل حاجة عشان كدا مش عايزاك تروح
عدى : يبقى صلى ودعيلى عشان يروح ينفع
يمنى : ينفع
تركها ورحل بعد ان امر الحرس بعدم خروجها
لا يعرف نتيجه هذا الألم ستكون لمن ولكن النتيجه حتما ستكون وجعا لروحهم
فى بيت ملك
الأم : مش كفايا كدا هتتعبى لازم تاكلى لو مش عشانك فعشان الى فى بطنك
ملك : مليش نفس سبينى دلوقتى
لتخرج هاتفها تتطلع صورته تبكى بحرقه على فراقه وتدعوا الله ان يعود لها فباقى على ولادتها يومان
لا تعلم بمفاجئه الله لها ليعوضها عن الألم ولادتها وألم فراقها
فى مقر شركات الجارحى
عدى : مالك يا بنى وشك مطلع نار كدا ليه
كريم بغضب : انت تسكت خالص رايح شهر عسل وسيبنى هنا مطحون انا تعبت مش عارف الاقيها من المقر ولا من اختك وابنها
عدى : هههههههههههه
كريم : اضحك يا خويا ما انت مش شايل المهم زى ما انا شايله
عدى : خلاص خد إجازة أنا رجعت
كريم : مش عايز أنا ليا يومين ببات هنا وزى الفل
عدى : هنا والقصر
كريم : اسكت الله يخليك دا مفيش جناح انام فيه الى وتاجى ورايا مش بنام هموت
عدى بسخريه : من النوم ولا عليها
كريم : طول عمرك فهمنى الا صحيح احمد طلع ملهوش سكه انه يخونك خالص حولت بكل الطرق
عدى : هههههه ولا هتعرف احمد زى والده بئر اسرار واخلاص مخلص جدا لدرجه انه مستعد يتخلى عن حياته عشانى زى ما والده عمل
كريم بفضل : وعمل ايه
ليقص عليه الحقيقة التى عرفه من والده
عدى : الى كنت اعرفه حادثه مدبره منهم لكن طلع غير كدا بابا كان طالع مهمه تبع شغله واخد رصاصه بدل اللؤاء خالد فى جنبه كانوا وقتها رتبه رائد ومستسلمش لحد ما اتقبض عليهم بس هرب المنشاوى وقاسم وخلى اللؤاء خالد يمشى مع الى اتقبض عليهم كان جه عمى عادل واخد بابا وعلى الطريق الصحراوى شافوهم وضرب المنشاوى فى دراعه وقاسم ضرب ابويا برصاصه فى دماغه
افتكره مات وضرب رصاصه على العجل والعربية وولعت بس قبل ما تولع رما ابويا عشان كان لسه فيه الروح وجه عشان يخرج العربيه ولعت ومات وافتكروا ابويا هو الى مات معاه وسبحان الله ربنا اده قدره تحامل على نفسه وتصل باللؤاء خالد
وجه اخده على المستشفى بس كان دخل فى غيبوبه وبعدين كانوا هيفصلوا الاجهزه عشان مفيش اى عضو بقى شغال معاه الى قلبه كانت النسبه ضعيف جدا فيه اخدتوا القصر وابو عبدالله كان بيعالجه لحد ما مات وعبدالله كمل وقتها رجعت االاعضاء تستجاب لحد ما فاق وعبدالله رجعوا المستشفى عشان يبقى تحت عينه علطول بس اهو الى حصل
كريم : سبحان الله وميئستش وخليته عايش على الاجهزة ومفيش آمل
عدى : عطول كان عندى آمل وثقه فى ربنا انه راجع
ليلتفت لتلك الرسالة التى أتت على هاتفه
ليتصل على رقم آخر
عدى بغموض : أعمل الى اتفقنا عليه
فى قصر الجارحى
يوسف : ممكن أقبل مدام يمنى
احمد : آسف مفيش معاد
يوسف : معلش انا جاى اخد بنت اختى وهمشى علطول
احمد : طيب هبلغها
لتقطع دعائها على دخول داده نعمه
داده نعمه : يا بنتى الرائد يوسف تحت وعايزك
يمنى : خليه يتفضل وانا نازله
لتقترب منها تحملها بين يدها
يمنى : سامحينى انى هسيبك والله حبيتك زى ما تكونى بنتى واكتر بس لازم ترجعى خالك هو اوله بيكى
لتحملها وتنزل بها
يمنى : اهلا بحضرتك يا سياده الرائد
يوسف باحترام فى النهاية هى زوجه عدى الجارحى
وبعد ان قابلها مره أخرى لما يتطلع لاخرى سوى بااحترام
يوسف : اهلا بيكى يا مدام معلش اتأخرت عليها وجيت هنا كتير بس عرفت أنك مسافره طبعا انا مأمن عليها بدام معاكى لو مش مأمن ندى مكنتش سابتها معاكى من الأول
يمنى : شكرا على ثقتك بس فى موضوع مهم حابه اتكلم معاك فيه يعنى كان وصيتها وطبعا الوصيه لازم تتنفذ مهما حصل
يوسف : طبعا اتفضلى
لتقص عليها مع عرفته كله
يمنى : لازم تبلغ عنهم معرفش هيبقى مصيرك ايه بس لازم تعمل كدا عشان على الأقل قدام ربنا
وعشان ازهار
يوسف : انتى عرفتى ازاى
يمنى : شوفتكم فى المستشفى حاول عشانها وانا هساعدك
يوسف : يعنى أعمل ايه اكيد هتحاكم ولو متحاكمتش هترفد واتسجن يعنى كدا كدا أنا خسرتها وهى من الأول مش ليا وندى مش عارف هيحصل ايه معاها انا بجد تعبت
يمنى : كلم عدى هيساعدك
يوسف. : قصدك هيقبض عليا
يمنى : انت أكيد نيتك خير أنك تساعدهم ودا ان شاء الله هيكون فى صالحك
يوسف : تمام عن اذنك
وكادا الرحيل بعد أنا اخذها الطفله
يمنى : ممكن تبقى تخينى اشوفها
يوسف : اكيد طبعا
ورحل وهى ذهبت لجناحها
فى بيت ملك
بيلا : على فكره مينفعش كدا لازم تأكلى
ملك : مش قادره والله
بيلا : طيب لو عشان مصطفى
ملك : وهو فين مصطفى
بيلا : هيرجع والله انتى نسيتى ولا ايه فاكره لما اخد 7 شهور فى سيناء
ملك : ايوة بس وقتها كنت صديقته بس وكانت بتبقى حالتى حاله ما بالك بجوزى وحامل
بيلا : والله حاسه بيكى هقولك حاجه تفرحك بس تأكلى
ملك : قولى وفرحينى
بيلا : أنا حامل
ملك : مبروك يا حبيبتى ربنا يتتمملك على خير
بيلا : يعنى هتأكلى معايا
ملك : هاكل
فى مكتب عدى
صافى : كدا يا عدى متسألش عليا
عدى : ايه الرسالة الى بعتيها امبارح دى
صافى بارتباك : ما دا حصل قبل الحادثه
عدى : وحصل ازاى وانا تقريبا مش بجتمع معاكى فى مكان لوحدينا وهنا مكان شغل وانتى عارفه كويس انى مغضبش ربنا
صافى بارتباك : ما ادهم بعت حد يقتلك وحط سم فى القهوة بس معرفش شكلها طلعت مخدر
عدى : والله وانتى عرفتى ازاى
صافى بأرتباك : أنا كنت معاك وحصل الى حصل هنا وبعدين احنا ومروحين عملت حادثه
عدى : والله بجد وضح أنك بتنسى انى الحادثه حصلت فى شرم الشيخ
صافى بارتباك : ايه ايوه صح ما …هو..
ليبتر باقى حديثها
عدى بغضب جامح : ايه هتكدبى تانى فكرانى عيل هتتحكى عليه لا فوقى وعرفى بتكلمى مين كويس والكدب الى اتعودتى عليه مش هيخيل عليا انا كنت بعديلك كتير بمزاجى بس لا لحد هنا وكفايا فوقى وعرفى بتكلمى مين كويس انا عدى الجارحى لو عشتى عمرك كله تخدعينى مش هتعرفى هههه الا موضوع الذاكره خال عليكى اوى لدرجه أنك تستغليه لولا انها مناعتنى عنك كان زمانك ميته
صافى بصدمة : انت فاكر
عدى :منساش الناس الزباله الرخيصه إلى زيك اطلعى بره ومش عايز اشوفك تانى لو شوفتك صدفه هقتلك
لتخرج من عنده على وعد بقتلها
على الهاتف
قاسم : بقى خرج
يوسف : ايوة انا لسه شايفه داخل للؤاء خالد
قاسم : وانا بنفسي هخلص عليه ونهارده
يوسف : احسن تبعت حد من رجالتك فى يوم تانى
قاسم : لا هو انهارده
فى قصر الجارحى
فى جناح عدى
استمعت لرنين لتجيب عليه
يمنى بحزن : عدى
عدى : اهدى كان لازم ترجع
يمنى : هتوحشنى اوى
عدى : اكيد هتشوفيها تانى وايوة حسابك اما ارجع عشان قبلتيه من غيرى
يمنى : على فكره داده نعمه كانت معايا وحتى لو مش معايا فتبقى واثق فيا
عدى : تأكد لو مش واثق فيكى مكنتيش بقيتى مراتى
يمنى : يعنى واثق فيا
عدى : ثقتى فيكى ملهاش حدود
يمنى : بحبك
عدى : والله انا الى بعشقك قوليلى بقى كنتى بتعمل ايه من وقت ما مشيت
يمنى : بدعيلك
عدى : يااااه كل دا من الساعه 10 للمغرب
يمنى : ايوة
عدى : وطبعا مأكلتيش
يمنى : اكل ازاى وانت مش معايا
عدى : يعنى هتستني لحد ما ارجع
يمنى : ايوة
عدى : هديتى من دور البرد
يمنى : يعنى بس مليش نفس للاكل لما تأجى هاكل معاك
عدى : طيب مش هضغط عليكى عشان عارفك عنيده اوى
يمنى : خلى بالك من نفسك يا كل حالى
عدى : حاضر يا حبيبتى
ليخرج يبحث عنه حتى فى الخارج الى ان قابل عسكرى امامه
يوسف : المقدم مصطفى فين
العسكرى : لسه ماشى حالا
ليخرج هاتفه يتصل به
فى مكتب عدى
كان يعمل حتى اتأه اتصلا ليجيب
عدى : خير يا يوسف
يوسف : الحق مصطفى قاسم بنفسه هيقتله
ليخرج من المقر ويقود سيارته بسرعه شديده
ليتصل على احمد
عدى : اعرفلى مكان مصطفى فورا
يحاول الوصول لع لكن الشبكه ضعيف
ليضرب عجل القياده بعنف وهو يقود
عدى : يااااارب
ليذهب له بعد ان عرف اتجاهه
عند مصطفى اخرج هاتفه بعد ان تحرك لطريق بيته
حاول ان يتصل بملك لكن كعادتها لا تجيب منذ رحيالها
ليتصل على والدته
مصطفى : ازيك يا أمى أنا رجعت
صفاء : مصطفى يا ابنى أخيرا
مصطفى : هروح لملك وبكره هجيلك
صفاء : ماشى يا بنى
ليفصل هاتفه
مصطفى : هو دا وقته
ليتفاجئ بتلك السيارة تقطع الطريق عليه وتضرب رصاص حتى وقف
ليخرج حاملا سلاحه دون خوف فمن يقف امامها رجل من رجال الجيش
حتى وصل النسر ليضرب معه
ليرى الرصاصه تخرج من مسدس قاسم فى اتجاه مصطفى
ليجرى فى اتجاه حتى أبعده من مكانه
لتستقر الرصاصه فى صدره لكنه لم يستلم ليضرب قاسم برصاصه فى دماغه
مصطفى : انت ازاى تعمل كدا يالا نروح مستشفى
عدى بتعب : مش قبل ما اخلص تارى
ليضع قاسم فى السياره ليشعل النار بها
ليقع مغمض عيناه باستسلام واخر ما نطقه اسمها
ليحمله ويخذوا لاقرب مستشفى
كانت تجلس مع كريمه بعد ان عرفت كريمه برحيل ندى
يمنى : يا ماما سبينى هطلع الجناح عايزة ارتاح شويه
كريمه : لا هتفضلى معايا لحد ما عدى ياجى هو أنا موحشتكيش ولا ايه
يمنى : طبعا وحشتينى بس عايزة ابقى لوحدى شويه
رعد : خليكى معانا احسن ما تبقى لوحده حتى أنا شبه تقريبًا
يمنى : هههه جدا
كريمه : مالك يا بنتى حتى الضحكتك مش طالعه منك
كانت ستجيبها لكن شي ما قبضه روحها بقوة لتضع يدها حول رقبتها
يمنى بصراخ : عدددددددددددددددى
علمت من ردها ان ابنها قد تأذى مره أخرى
كريمه بدموع : ابنى
لم تتحامل ان تبقى لتجرى بكل قوتها لتحاول الخروج من القصر لكن الحرس منعا
يمنى : احمد افتح الباب انا لازم اخرج
احمد : آسف مش هقدر
يمنى بغضب جامح : أنا لو مخرجتش صدقنى هرتكب جريمة
لتسحب سلاحه منه دون ان يشعر
احمد : يا هانم هاتى السلاح مينفعش كدا
يمنى : افتح الباب يا هقتلك ومش هيرمشلى جفن
رعد : اعرفوا فين وخدها ليه
لبى امره على الفور لياخدها لنفس الطريق
ليمر من جوار تلك مستشفى لكن تجاهلها
يمنى : اقف
احمد : يا هانم مش هنا
يمنى : عدى هنا
لتخرج وتجرى سريعا له
كانت قدمها تأخذها له الى ان وصلت لغرفه العمليات ورأت مصطفى
يمنى : مصطفى عدى فين
لم يعرف بماذا يجيبها
يمنى بصريخ : رد عليا حصل ايه
مصطفى : انقذنى ادعيله
ليجمتع الجميع بعد ان عرفوا
ليخرج الطبيب بعد دقائق
الطبيب : البقاء لله
يمنى بقوة : لا انت كداب هو عايش لتدخل له لم يقوى احد على اخراجها تقترب منه بدموعها التى تمزق القلوب تمسك يده بقوه وتمسح على وجهه الى ان دفنت وجهه فى عنقه
يمنى بارتجاف : عدى عارفه أنك ممتش عشان أنا حاسه بيك انت عايش لو مت كنت خدتنى معاك اصحى مينفعش تنام كدا انا محتجالك احنا لسه ملحقناش نبدا حياتنا عدى أنت وعدتنى هتفضل معايا علطول لسه مبقيتش أب لسه مخلتنيش اكون أم اسمعنى ياعدى اصحى عشانى عشان خاطرى قولتلى مش هتسمح لاى حد انه يإذينى بس انإ اتإذيت فيك فيك انت يا عدى اتإذيت فيك للمره التانيه الدنيا استكترتك عليا استكترت عليا فرحتى تكمل قولتلك مش عايزة اتإذى فيك وهى الحاجه الوحيده الى عدى الجارحى مقدرش عليها عدى اصحى ارجوك عشانى
لتصرخ بكل قوتها لا تؤذونى فى عدى
لا تؤذونى فيما هو كل حيلتى
ياربى كفايا ارجوك متمتحنيش فى عدى اكتر من كدا انا مش قارده
يارب رجعهولى أنا مليش غيره ومعنديش غيره
يارب ارحمنى ورجعهولى
لتشعر به بصوته الخافت المتقطع بعد ان قبض على يده بقوة رغم ما به
عدى : يمنى
ابتعدت عنه ببطئ شديد تتطلع له الى ان فتح عيناه العسليتان ببطئ تتطلع له بصدمه فقد عاد للحياه لاجلها
عدى بصوت متقطع : امسحى دموعك دى كفايا أنا معاكى
لتبتسم وتضحك وتبكى فى آن واحد وتحتضنه بقوة
يمنى : عدى متسبنيش
عدى : قولتلك مش هسيبك انتى مش بتثق فى كلامى
يمنى : لا
عدى : ليه
يمنى : عشان طلبت منك انى محدش يإذينى فيك واهو اتإذيت
عدى : اوعدك انها آخر مره
يمنى : يعنى وعد
عدى : وعد يا حبيبتى
يمنى : هنادى الدكتور يكمل وهفضل معاك
عدى : لا اخرجى وروحى صلى وادعيلى
يمنى : بس انا عايزة افضل معاك
عدى : متخفيش هرجعلك
خرجت وعاد الطبيب لعمله بصدمة
يمنى : كريم ناديلى لما يخرج
رحلت لذلك المصلى لتدعوا له الله وتشكره لانه رائفه بحالها واعاده للحياه لها تدعوا الله ان يبقى معاها دائما دون وجع يمسه فيمسها اضعافا مضاعفه
ليقترب منها كريم بعد مرور فتره
كريم : يمنى
لتفتح عيناها التى تنزف دموعا مثل المطر فى شتاءا عصيب
يمنى : خرج
كريم : ايوة
لتذهب له سريعا تقترب منه كان محاطا باجهزة كثيره أول مره ترى بهذا الضعف فقد اختلف عن المره الماضيه
لتجلس جواره تمسك يده بقوة تستمد قوتها منه
الطبيب : لازم تخرجوا عشان يرتاح
يمنى : لا انا مش هخرج هفضل معاه
رعد : اقعدى يا بنتى محدش هيخرجك
الطبيب : المريض واخد رصاصه الحمدلله طلعت جنب القلب لو كانت دخلت القلب كان زمانكم بتصلوا عليه دلوقتى
يمنى : اخرس متقولش كدا تانى عدى هيعيش غصب عن اى حد فاهم وهفضل معاه ومش هتقدر تمنعنى
الطبيب : واضح أنك عنيده اتفضلوا أنتوا وهى خليها
ليخرج الجميع وتبقى هى
يمنى : عدى أنا تعبانه اوى
لتضع خدها على يده تغمض عيناها باستسلام ليمسك يدها بتلقائيه يبث لها الطمأنينة
حتى وهو غائب عن الوعى لكن روحه معها دائما
فى الخارج لم يتحامل ان يبقى اكثر من ذالك ليذهب لها
فى بيت مالك
استمعت لرنين جرس الباب لتذهب لفتحه قبل ان تستيقظ والدتها
ملك بأستغراب : مين هياجى فى الوقت دا
لتنصدم بما امامها
ملك : مصطفى
مصطفى بتعب : أنا تعبان اوى محتاجك اوى
ليحتضنها بقوه ويبكى بحرقه
مصطفى : لتانى مره احس بالذنب الأول كان فى موت ابويا دلوقتى لما صاحبى حاول ينقذنى
ملك بخوف : حصل ايه
ليقص عليها ما حدث
ملك بحزن : ياربى يا حبيبتي يا يمنى دى لسه ملحقتش تفرح دا لسه قايم من حادثه
مصطفى : أنا تعبان لدرجه متتوصفش ليه بيحصل معايا كدا
ملك : استغفر ربك مينفعش تعترض على امره
مصطفى : بقى كتير عليا
ملك : مش كتير كل حاجه بمعادها ودا مكتوب والحمدلله ربنا بعتهولك فى الوقت المناسب عالم بحالى والى هيجرالى لو حصلك حاجه انت الى باقيلى يا مصطفى
مصطفى : أنا اسفه حقك عليا مش هبعد عنك تانى أنا قدمت استقالتى عشان مكنتش متحامل انى ابقى بعيد عنك
لتخرجه من حضنها بصدمه
ملك : معقوله اتخليت عن حلمك الى اتحقق عشانى
مصطفى : الحاجه الى تبعدنى عنك متهمنيش
ملك : لا انت لازم ترجع مينفعش تسيب شغلك او سبته أنا مش هسامحك
مصطفى :يعنى لو قطعتها هتسامحينى
ملك : طبعا
مصطفى : مش عايزة تتطلقى منك
ملك : لا طبعا انا قولت كدا من تعبى وحزنى على فراقك
مصطفى : حقك عليا مش هخليكى تحزنى تانى حتى هناك رفضوا استقالتى وبغرور عشان بس تعرفى جوزك
ملك : ههههههههه مغرور
مصطفى : الصلاه على النبى وبغيرة تعالى جوة احسن ها بقى احكيلى الهانم موكه عامله ايه
ملك : مفيش موكه
مصطفى : مش فاهم
ملك : يعنى فى عبده
مصطفى : انتى حامل فى ولد
ملك : ايوة
مصطفى : الحمدلله
ملك : خلى بالك بيلا هى عايزة تسميه
مصطفى : يا ستى تسميه المهم أنه جاى منك
ملك : وحشتنى اوى يا مصطفى
مصطفى : وانتى وحشتينى اوى
ليقباها باشتياق فقد اشتاقها لها لاعوام طويله وليست لشهور
سطع يوم جديد يحمل فرحه ليمنى لكنها لم تدوم طويلا
فى المستشفى
فتحت عينها ببطئ تتطلع له لتقترب منه تطبع قبله صغيره على وجهه
يمنى : وحشتنى اوى يا عدى وحشنى حضنك حتى لما بصحى أول حاجه بشوفها هى عينك وضحكتك أنا بجد مفتقداها
استمع لحديثها المؤلم
عدى : تعالى فى حضنى
لم تمهل نفسها فرصه للحديث لتحتضنه بقوة ودموعها تنساب ولم تتوقف حتى وهى نائمه
يمنى : عدى متسبنيش كفايا وجع
عدى : اهدى متعيطيش قولتلك دموعك بتقتلنى متتعمديش تستخدمى نقطه ضعفى كتير
يمنى : ابدا هى بتنزل لوحده من غير ما احس
عدى : اهدى متتكلميش صوتك رايح
ليقطع حديثهم طرق الباب لتبتعد عنه لترى من
وفاء : يمنى حبيبتى ازيك
يمنى : الحمدلله
وفاء : باين عليك التعب
يمنى : لا انا كويسه
عبدالله : حمدلله على سلامة عدى يا مدام يمنى
يمنى : الله يسلمك اتفضلوا
عبدالله : سلامتك يا نسر
عدى : الله يسلمك
وفاء : حمدلله على سلامتك يا بشمهندس
عدى : الله يسلمك يا وفاء
ليره الدنيا تدور بها لترجع للخلف بتعب
عدى بخوف : يمنى
لتتحامل على نفسها وهى لديه من التعب ما يكفى
يمنى بتعب : اهدى مفيش حاجه أنا مرهقه بس
لتقترب منها
وفاء بقلق : مالك
يمنى : مفيش انا كويسه بس دور برد وارهق من الى حصل
وفاء : طيب تعالى معايا اديكى دواء هترتاحى عليه
يمنى : مش مهم مينفعش اسيب عدى
عدى باصرار : لا روحى معاها وخلى الحرس معاكى
يمنى : حاضر
لتذهب معها
وفاء : بقالك كتير تعبانه
يمنى : يعنى بتاع 10 ايام او اكتر مش فاكره بس دا برد عادى من تغير الجو وانا بعمل مجهود
وفاء : طيب ايمان هتكشف عليكى عشان مينفعش اديكى دواء يتعبك
يمنى : لا انا تعبت من الدكاتره مش عايزة
وفاء : بس اسكتى واسمعى الكلام
وبعد ان تم الكشف عليها
وفاء بفرحه : مبروك يا يمنى
يمنى : مبروك على ايه انى تعبانه يعنى
وفاء : لا انتى حامل
يمنى بفرح : ايه بتهزرى أنا حامل يعنى هكون ام يعنى هحقق حلم عدى
وفاء : طبعا يا قلبى ربنا يتمملك على خير
يمنى : طيب متقوليش لحد عايزة اعملها مفاجئه
وفاء : ماشى اة صح بعد ساعتين ولادت ملك
يمنى بتذكر : أنا نسيت خالص طيب ماما تاجى وهاجيلها
لتذهب له
عدى : اتأخرتى ليه مالك
يمنى : مفيش دور برد زى ما قولتلك
عدى : بتخبى عليا ايه
يمنى بارتباك : ابدا وهخبى عليك ايه
عدى : يمنى قولى
يمنى : الله يعنى انت نسيت انى ولادت ملك انهارده
عدى : لا عارف عشان كدا خليت مصطفى يخرج
يمنى : يعنى انت الى مخليه هناك
عدى : ايوة
يمنى : حرام عليك يا عدى حرمت ملك كتير من اهم وقت فى حياتهم
عدى : صدقينى كان غصب عنى رفض حمايتى كتير ولما حمايته من بعيد عرف فملقيتش غير انها تاجى من رئيسه
يمنى : لدراجادى خايف عليه
عدى : ايوة اى حد فى حياتى لازم اخاف عليه أنا اطعنت من أقرب الناس ليا حتى عيلتى كانت همها الفلوس وبس أنا مطلعتش من الدنيا غير بكريم ومصطفى وعبدالرحمن وعبدالله وكمان يوسف وانتى غير كدا مفيش حد قدر انه يستاهل يكون فى حياتى غيرهم
يمنى : يوسف مين
عدى : يوسف الشناوى
يمنى بصدمه : بس دا السبب فى كل الى حصل كان بينقل الاخبار وخان بلده
عدى : تأكدى انه كان اكفاء واحد كان يقدر يقوم بدور دا
يمنى : يعنى هو شخص كويس يعنى مصطفى ممكن يوافق انه يجوزوا ازهار
عدى : دا انتى بتخططى على كبير
يمنى : وانت يتخاف منك طلعت مش ساهل ابدا ايه دماغك دى
عدى : شوفتى بقى
يمنى : شوفت يا كبير
عدى : كبير لا يا حبيبى
يمنى : يا عدى
عدى : حبيبى
يمنى : حبيبى
عدى : احلى حبيبى دى سمعتها فى حياتى
يمنى : ليه سمعتها من حد غيرى ولا ايه
عدى : أنا مش بسمعها غير منك
يمنى : اهم جم أنا هروح لملك
عدى : هاجى معاكى
يمنى : لا انت تعبان
عدى : وانا قولت هاجى معاكى
يمنى : بس انت تعبان
عدى : أنا تعبى فى وجعك ودموعك انما الجرح دا انا مش حاسس بيه اصلا يالا تعالى
عند ملك دخلت للولاده ودخلت معاها وفاء
ليقترب منهم عدى
عبدالرحمن : انت مش هتتغير ابدا والله
عدى : ابدا
ليلتفت لمصطفى
عدى : مبروك يا مصطفى
ليحتضنه مصطفى بقوة
مصطفى : أنا آسف يا صاحبى
عدى : عيب لما تقول كدا انت صاحبى واخويا
مصطفى : شكرا يا صاحبى عملت عشانى كتير
عدى : لو عايز تخسرنى افضل اشكرنى كتير
مصطفى : ههههههه مش بتتغير ابدا
عدى : ابدا
لتخرج وفاء بالطفل
وفاء : مبروك يا كابتن مصطفى
مصطفى بفرحه : الله يبارك فيكى
ليعطيه لعدى وتمسكه معه
يمنى بتمنى داخلها : يارب خلينى اعيش اليوم دا مع عدى
عدى : عقبالك يا حبيبتى
يمنى : أمين يارب
بعد مرور شهر بعد ان تعافه وعاده لعمله
فى المساء
فى قصر الجارحى
فى جناح عدى
اعدت الكيك المفضل له بالتوت وارتدت الرداء الأسود الممحب له
لتستمع لدقات الباب لانها تغلقه من الداخل
يمنى من خلف الباب : هفتح الباب بس تدخل بعد 5 دقائق
عدى باستغراب : ماشى
ليدخل كانت الاضاءه خافت تطلع للمكان بأعجاب ليراها تقترب منه بذالك الرداء الأسود الذى عشقه حد الجنون برائحتها الطيبة التى تسللت له
عدى : انتى حلوة اوى
يمنى : فى حاجه مهمه لازم تعرفها تخصنا
عدى : خير
لتلتفت للخلف لينظر لما تنظر له
عدى : ايه دى
لترفع ذالك الغطاء ليظهر لذالك السرير الصغير مزين بحب
عدى : ايه دا انا مش فاهمه حاجه
لتقترب منه
يمنى بارتجاف : هيكون عندينا بنت زى ما بتحلم
أنا حامل يا عدى
عدى بصدمه : ايه
لتنسابت دموعها بفرحه
يمنى : هتكون أب هتكون أب يا حبيبى
عدى بمشاعر مخطلته : انتى … انتى حامل
يمنى : ايوة
عدى بفرحه : هيكون عندى بنت زيك هكون أب
يمنى : ايوة هتكون أب ايوة
ليحملها بسعاده لا مثيل لها ويدور بها بفرحه وكأنه حقق كله اماله وسعادته
دارا بها لدقائق طويله
وهى تضحك بفرحه فقد امتلكت الدنيا كلها معاه
عدى : أنا بحبك بحبك اوى بعشقك يا عشق الروح
يمنى : وانا بعشقك يا عشق روح
ليقبلها بشغف قبله دامت لوقت طويل يبث فيها كل فرحته وسعادته
ليضمها له بعنف كعنف مشاعره
يمنى : أنا سعيدة جدا يا عدى سعادتى ملهاش حدود
عدى : ربنا يديمك ليا دايما ويقدرنى انى اخليكى سعيده دايما
يمنى : خليك معايا وانا هكون سعيده
ليجفف لها دمعاتها الثمينه
عدى : بحبك اوى يا يمنى بعشقك بجنون يا امنيتى
ليحملها ويضعها على الفراش بحنان يحتضنها بقوة
عدى : جهزى نفسك الصبح هنروح المستشفى
يمنى : حاضر
ظلوا يتطلعوا لبعضهم الى ان ذهبوا فى سبات عميق
فى الصباح
المستشفى
الممرضه : ايدك على الباقى دى عملية اجهاض غاليه والدكتور خد كتير
صافى : خدى يختى خدى
الى ان لمحتهم معا يدخلوا للطبيبه
صافى : استنى قوليلى بيعملوا ايه هنا
للممرضة : سمعت الدكتوره بتقول أن عدى الجارحى جاى هو ومراته عشان هى حامل
صافى : بقى هى حامل ماشى
بقولك تعرفى تجبيها من غير ما عدى يبقى معاها
الممرضة : وهتدفعى كام
صافى : خودى دول وبسرعه
لتلمح الممرضه تدخل للدكتوره
الممرضه : استنى رئيسه الورديه بدور عليكى روحى وانا هدخل
فى الداخل
ايمان : شيماء فين يا سيده أنا بعتلها
الممرضه بارتباك : عندها شغل مع الدكتور عماد
ايمان : طيب خدى مدام يمنى واعمليلها التحليل دا وهتيه علطول
الممرضه : تمام اتفضلى يا مدام
فى الخارج
ليمسك يدها بقوه
يمنى : اهدى هرجع
عدى : أنا جاى معاكى
الممرضه : مينفعش فى ستات بتبقى جوه والرجاله ممنوع الدخولها
لتستمع لصوت رنين هاتفه
يمنى : خلاص يا عدى استنى هنا وانا هخرج علطول تكون رديت شكله تلفون مهمه
عدى : مش مهمه ناجلها وقت تانى يالا نرجع
يمنى : عدى مالك دا تحليل مش اكتر هى أول مره يعنى 5 دقائق وهرجع استنى هنا
فى الداخل
يمنى بأستغراب : فين الستات الى هنا مفيش حد
صافى بشر : انا الى عايزاكى
لتلتفت لمصدر الصوت
ما ان التفتت حتى تلقت تلك الطعنه بذالك المشرط
يمنى بارتجاف : عددددى
شعر بألمها ليدخل يرى الدم على فستانها الابيض
ويرها ويرى المشرط معها
ليسسحبه بعنف يقطع لها رقبتها بحركه عنيفه لتقع جثه
لينتشلها قبل وقوعها
يمنى : عدى بنتى لتفقد وعيها
عدى بصوت عالى : يمننننننننننننى
ليجمتع الجميع على صوته
عدى بعد ان حملها : دكتوره
ايمان : هاتها على العمليات
بعد ساعتين
عدى : يمنى كويسه
ايمان : المدام كويسه بس للأسف الجنين مات
ليغمض عيناه بقوة
عدى بتعب : لا اله الا الله
ايمان : هى للأسف لو حملت تانى هيكون فى خطر على حياتها الاصابه كانت خطيره
عدى بصدمه : يعنى مش هتكون أم
أيمان : للأسف لا عن اذنك هى اتنقلت للدور الى تحت غرفه 312
نزل لها سريعا
ليقترب منها
عدى : حقك عليا كل مره تاجى الإذيه منى
ااااااة ياربى اللهم لا اعتراض على أمرك ياربى ادينى القوة انى اخرجها من حالتها
لتستيقظ بعد ساعات
تفتح عيناها ببطئ شديد تتطلع له تذكرت ما حدث
يمنى بتعب وارتجاف : عدى بنتى عدى
عدى : اهدى
يمنى : قولى لسه موجوده
عدى : بكره ربنا يعوض علينا
يمنى بصريخ : لا بنتى اتمنيتها كتير تروح منى كدا أنا لسه ملحقتش افرح لسه
لتدخل الممرضه على صوتها
الممرضه : لازم تاخد مهدئه
عدى بلهجه امره : لا اطلعى بره
لتلبى امره على الفور
ليحتضنها بقوة يبث لها الطمأنينة والامان
عدى : اهدى عشانى
يمنى بدمع مزقت قلبه : لية عملت كدا أنا عملتلها ايه اذتنى فى حلمك ليه
عدى : اخدت جزائها خلاص
يمنى : عدى خدنى من هنا ودينى مكان بعيد مفهوش غيرك أنا مش عايزة غيرك ارجوك
عدى : حاضر
ليلف لها حجابها ويحملها ويرحل بها الى للمزرعه
كانت طول الطريق تضم نفسها تهتف باسمه غير واعيه بما يحدث حولها
وصل ووضعها على الفراش وكادا الرحيل لجلب ملابسها
لكنها امسكت يده بقوة
يمنى : عدى متسبنيش احضنى
لينام جوارها يحتضنها بقوه
#عاشقان_الروح_ج1
#بقلمى_يمنى_الباسل
